شناسنامه‌های بی عزت
شناسنامه‌های بی عزت
هیچ وقت فراموش نمیکنم که رئیس جمهور وعده داده
بود که عزت و احترام را به پاسپورت ایرانی ها بازمیگرداند. اما بعد از گذشت بیش از
دو سال، آنچه اتفاق افتاده چیز دیگری را نشان میدهد. از تجاوز به دو ایرانی در جده
گرفته تا راه ندادن سفیر ایران در نیویورک. از کشته شدن حاجیان در عربستان و بازپس
ندادن پیکر آنان گرفته تا صادر نکردن ویزا برای برخی وزرای ایران.
هرچند اینها دردناک است اما درد بزرگ تر چیز
دیگری است. درد آنجاست که وقتی مردم ایران عزادار عزیزان از دست رفته شان در منا
هستند رئیس جمهور به سفرش به نیویورک ادامه دهد و دیدارهایی تدارک ببیند و در میان
چشمان گریان ده ها خانواده عزادار، با لبخند به دیدار نمایندگان کشورها برود.
دردناک آنجاست که وقتی تمام برنامه های سفر خود را به طور تمام و کمال انجام داد،
سپس اعلام کند که ما سفر خود را ناتمام رها کردیم و به احترام این جانباختگان به
ایران بازمیگردیم.
این اقدامات آقای رئیس جمهور مسبوق به سابقه
است. این گونه رفتارهای اهانت آمیز به ملت از سوی دولتمردان در گذشته نیز اتفاق
افتاده است. بی سواد و بی شناسنامه و بی کار و افراطی و عده معدود و بروید به جهنم
و چه و چه و چه، همه از سخنانی بود که رئیس جمهور برای اتباع ایران به کار برده
است که در مواردی خاص منتقد او بوده اند. اگر نگاهی به سخنان رئیس جمهور در طول
این دو سال بیاندازیم، متوجه میشویم که این مقدار هجمه و توهین به یک ملت از سوی
مسئولین خودشان واقعا عجیب و شاید بتوان گفت بی سابقه است. توهین به مردم در توزیع
سبد کالا، توهین به قشر محترم تاکسیران ها و ... از نمونه های دیگر است.
آنچه تا کنون اتفاق افتاده این است که نه تنها
عزت و احترام از پاسپورت ایرانی ها رفت بلکه شناسنامه ایرانی ها نیز دیگر قابل
احترام نیست.
هیچ وقت فراموش نمیکنم که رئیس جمهور وعده داده بود که عزت و احترام را به پاسپورت ایرانی ها بازمیگرداند. اما بعد از گذشت بیش از دو سال، آنچه اتفاق افتاده چیز دیگری را نشان میدهد. از تجاوز به دو ایرانی در جده گرفته تا راه ندادن سفیر ایران در نیویورک. از کشته شدن حاجیان در عربستان و بازپس ندادن پیکر آنان گرفته تا صادر نکردن ویزا برای برخی وزرای ایران.
هرچند اینها دردناک است اما درد بزرگ تر چیز دیگری است. درد آنجاست که وقتی مردم ایران عزادار عزیزان از دست رفته شان در منا هستند رئیس جمهور به سفرش به نیویورک ادامه دهد و دیدارهایی تدارک ببیند و در میان چشمان گریان ده ها خانواده عزادار، با لبخند به دیدار نمایندگان کشورها برود. دردناک آنجاست که وقتی تمام برنامه های سفر خود را به طور تمام و کمال انجام داد، سپس اعلام کند که ما سفر خود را ناتمام رها کردیم و به احترام این جانباختگان به ایران بازمیگردیم.
این اقدامات آقای رئیس جمهور مسبوق به سابقه است. این گونه رفتارهای اهانت آمیز به ملت از سوی دولتمردان در گذشته نیز اتفاق افتاده است. بی سواد و بی شناسنامه و بی کار و افراطی و عده معدود و بروید به جهنم و چه و چه و چه، همه از سخنانی بود که رئیس جمهور برای اتباع ایران به کار برده است که در مواردی خاص منتقد او بوده اند. اگر نگاهی به سخنان رئیس جمهور در طول این دو سال بیاندازیم، متوجه میشویم که این مقدار هجمه و توهین به یک ملت از سوی مسئولین خودشان واقعا عجیب و شاید بتوان گفت بی سابقه است. توهین به مردم در توزیع سبد کالا، توهین به قشر محترم تاکسیران ها و ... از نمونه های دیگر است.
آنچه تا کنون اتفاق افتاده این است که نه تنها عزت و احترام از پاسپورت ایرانی ها رفت بلکه شناسنامه ایرانی ها نیز دیگر قابل احترام نیست.